Pomidorowa. Albo się ją kocha, albo nienawidzi. Ja jestem raczej z tych, co kochają. I w ogóle zaliczam się do tych pomidorowych. Pochłonę sosy i zupy w każdej wersji. Dziś przyszedł mi do głowy trochę szalony sposób, by była to wersja na zimno.
Krwawa Mary? Nie do końca, ale blisko. Latem często mam dylemat co do lunchu. Nie lubię jeść ciężko, a siedzenie nad parującą zupą doprowadza mnie szału. Z drugiej strony nie ma dla mnie nic gorszego niż zimne danie, które w zamyśle miało być podane na ciepło. Idźmy więc na kompromis. Niech będzie zimne z założenia. Chłodnik.
Tak właśnie, chłodnik pomidorowy. Mamy już pełne smaku lata malinówki. Wykorzystajmy to. Seler naciowy idealnie się zgrywa z pomidorami i niesamowicie soczyście chrupie między zębami. To połączenie jest naprawdę miłe.
Jeśli macie ochotę sprawdzić cały lunchbox, którego częścią jest ten przepis, to zapraszam tutaj Sezon ogórkowy.
| Czas przygotowania | 5 min |
| Czas gotowania | 25 min |
| Porcje |
|
- 1 mała cebula
- 4 pomidory malinówki
- 4 łodygi selera naciowego
- 1 łyżeczka soli
- 3 łyżeczki brązowego cukru
- 1 łyżeczka mielonego czarnego pieprzu
- 1 łyżeczka mielonej ostrej papryki
- 1 łyżka oliwy z oliwek
Składniki
|
|
- Cebulę siekam bardzo drobno.
- Pomidory myję, osuszam i kroję w kostkę.
- Seler naciowy myje osuszam i kroję w długie słupki lub siekam w kostkę.
- Cebulę podsmażam przez ok. 3 minuty na rozgrzanej oliwie.
- Następnie dodaję pomidory, sól, cukier, pieprz i paprykę. Mieszam.
- Przykrywam garnek pokrywką i gotuję wszystko razem przez ok. 20 minut na średniej mocy.
- Po tym czasie blenduję wszystko dokładnie.
- Zupę podaję na zimno w miseczce dodając do niej pokrojony w kostkę seler naciowy lub w kubeczku z pokrojonym w słupki selerem do przegryzania.
Brak komentarzy