No dobra, dzisiaj będzie na chudzieńko. Wasi dietetycy będą z Was dumni. Tak mi się przynajmniej wydaje, bo jak już nie raz pisałam, nie jestem żadnym ekspertem od żywienia. Poza tym, że od czasu do czasu nakarmię kogoś i on zwykle nie umiera, a czasami nawet mu smakuje. Dziś jedna z takich rzeczy, która smakowała właśnie. Niby na szybko wymyślone i poskładane, a wyszło na całkiem zacnie przyprawione i smaczne danie. Przyznam szczerze, że w pierwszej wersji zawierało łososia w postaci wędzonego na ciepło gotowca z Lidla, ale to wędzenie nam trochę przeszkadzało. Postanowiliśmy wypróbować delikatniejszą wersję mięsa i ugotowaliśmy łososia na parze. Okazało się, że był to strzał w dziesiątkę, dlatego tym pomysłem się z Wami dzielę.
Reszta składników nie jest w żaden sposób zaskakująca, jednak wydaje mi się, że łosoś nie jest często kojarzony z pomidorami. Myślę, że to dlatego, że do sosu pomidorowego przylgnęły za bardzo dwa oklepane formaty. Pierwszy to smak w rodzaju pomidorowa z ryżem. W zależności od stopnia zakochania w śmietanie jest to bardziej śmietanowa z pomidorami lub ewentualnie pomidorowa ze śmietaną. Oczywiście nie wypieram się tutaj w żaden sposób swojej miłości do śmietany i do pomidorówki też nic nie mam, jednak wszystko z umiarem moi Mili. Drugi popularny sposób, to koncentrat pomidorowy z dużą ilością suchego oregano i bazylii i w zależności od tego czy jest wkładka mięsna, czy nie, będzie to polonez-bolonez lub seroli-napoli. Na pewno wiecie o co mi chodzi. I wiadomo, na kaca coś takiego wejdzie, ale żeby w pracy się z tym wychylać, to już bym się obawiała nagany wzrokowej od przysłowiowej Marzenki.
Tymczasem do pomidorów idealnie pasuje również to, co widzicie na powyższych zdjęciach. Miód, imbir, kolendra. Trzy magiczne składniki, a razem mogą zdziałać tak wiele. Ja jestem wielką fanką imbiru tak generalnie. Natomiast w zimie to przybiera formę bliską uzależnienia. Dodaję go do wszystkiego, do czego mogę. Do sosów, do owsianek, robię z niego napary. Hulaj dusza, piekła nie ma. I w tym połączeniu również często go wykorzystuję.
Do sosu dodałam jeszcze ostrej papryki, żeby był bardziej pikantny. Jeśli lubicie bardzo ostre jedzenie, to jak najbardziej można podkręcić go jeszcze mocniej papryczką chili lub tymi szatańskimi chili-koncentratami, których ja nie umiem przełknąć. Jednak pamiętajcie, kto co lubi, a cała reszta to żarty! Zostawiam Was z moim przepisem, ale jeśli tylko macie pomysł na jakiś inny dodatek, to koniecznie dajcie znać!
| Czas przygotowania | 5 min |
| Czas gotowania | 20 min |
| Porcje |
|
- 200 g makaronu penne
- 200 g łososia
- 400 g pomidorów bez skórki w puszce
- 10 g świeżego imbiru
- 1 łyżka płynnego miodu
- 1 łyżeczka mielonej ostrej papryki
- 2 garście świeżej kolendry
- sól i pieprz
Składniki
|
|
- Makaron gotuję zgodnie z instrukcją na opakowaniu.
- Łososia kroję w kawałki i gotuję na parze ok. 10 minut od momentu zawrzenia. Można delikatnie oprószyć go solą.
- Imbir obieram ze skórki i kroję w plastry.
- Do wysokiego garnka wkładam pomidory z puszki, plastry imbiru, ostrą paprykę, miód, szczyptę soli i świeżo mielonego pieprzu.
- Gotuję sos pod przykryciem ok. 10 minut od momentu zawrzenia.
- Po tym czasie blenduję wszystko na gładką masę.
- Kolendrę siekam drobno.
- Wszystkie składniki łączę ze sobą na chwilę przed zjedzeniem.
- Do lunchboxa składniki przekładam, gdy wystygną.
Brak komentarzy