Cześć! Mijający tydzień upłynął pod znakiem batata i szpinaku. Jak już pisałam, tęskno mi chwilami do zwykłych polskich ziemniaków, jednak ich smak po przygrzaniu w mikrofali pozostawia wiele do życzenia. Dlatego chcąc być blisko, ale nie narażać się na te niesmaczne przykrości, postawiłam na batata. Był on głównym składnikiem dań obiadowych. Drugim gościem specjalnym był szpinak baby. Jest on tak przystępny w swojej formie, że mam ochotę dodawać go do wszystkiego. Szczególnie, że gdy robi się troszeczkę cieplej, odczuwam duże ciągoty w stronę zieleniny. Naliczyłam, że na sześć dań zeszłego tygodnia, szpinak nie zagościł jedynie we dwóch. Zdaje się jednak, że jeśli statystyka idzie w tą stronę, to nie ma się czym martwić.

Motywy przewodnie tygodnia

Buła śniadaniowa

Buła z twarożkiem, wędzonym łososiem i szpinakiem

Buła z mozzarellą, pomidorem i szpinakiem

Nasionka chia

Zielony pudding chia z jeżynami

Jogurt kokosowy z nasionami chia i borówkami

Batat

Zupa krem z batata, marchewki i czerwonej soczewicy z orzechami nerkowca

Eintopf z piersią indyka, batatem i szpinakiem

Lunchboxy tego tygodnia

Zupa krem z batata i soczewicy i szpinak dobry na wszystko

Jednogarnkowe rarytasy, czyli szybko i zdrowo

 

Ten tydzień minął mi w oczekiwaniu na długi weekend. Niesamowicie się cieszę, że znów jedziemy do Francji. Bardzo lubię tam być i bardzo podoba mi się tamtejsza kultura. Myślę, że to jeden z tych krajów, w których z powodzeniem mogłabym mieszkać. Wiadomo, że każdy naród ma jakieś swoje typowe przywary, z których inni się śmieją. Na pewno na Francuzów też coś byśmy znaleźli. Jednak skupiając się na pozytywach, uwielbiam ich właśnie za sposób, w jaki jedzą. Nie chodzi mi tu jednak dokładnie o produkty i dania, ale raczej o rytuał. Wspólne posiłki zawsze są pretekstem do długich rozmów i spędzania ze sobą czasu. To znaczy, że podczas tych posiłków raczej nikt nie wyciąga telefonu, nie włącza telewizora, ani nie przenosi się na kanapę, póki wszyscy nie skończą. I jeść i rozmawiać. Odwiedziliśmy razem z M. kilka francuskich domów i w każdym z nich, niezależnie od wielkości i usytuowania, były co najmniej dwa stoły. Te stoły zawsze są żywe, radosne i zapraszają. Zaglądnijcie tu w przyszłym tygodniu, bo na pewno i Was do tego stołu zaprosimy!